دوست داشتم كلمه هارو اينجوري كنار هم بچينم:
نواي افسانه ي تو ،به اندازه تمام جهان، در سينه من فرياد ميكشد...
تو = تمام وجود من!!!
به اندازه تمام جهان و با تمام وجود نواي افسانه ، در سينه من فرياد مي كشد...
زندگي افسانه نيست، زمين و روز و شب آن ، افسانه اند...