من خبری می خواهم که تا مغز استخوانم را غرق کند در شعف در شادی، آنچنان که شب نخوابم و صبح در فکر آن برخیزم و به هر کسی رسیدم راهی برای بازگو کردنش بیابم و دیگران از شنیدنش شاد شوند و شادباش بشنوم از در و دیوار و تا مدتها درگیرش باشم و در خاطرات زندگیم ثبتش کنم و هیچ گاه به یک اشتباه تبدیل نشود. چنان شادی را می توانی تصور کنی؟ 

این آرزویی است که هر لحظه به آن دست یابم همچنان آرزوی من باقی می ماند. آیا به این معنا چنین آرزویی دست نیافتنی ست؟